Здароў, марозны, звонкі вечар!
Здароў, скрыпучы, мяккі снег!
Мяцель не вее, сціхнуў вецер,
I волен лёгкіх санак бег.
Як мары, белыя бярозы
Пад сінявой начной стаяць,
У небе зоркі ад марозу
Пахаладзеўшыя дрыжаць.
Вільготны месяц стуль на поле
Празрысты, светлы стоўп спусціў
I рызай срэбнаю раздолле
Снягоў сінеючых пакрыў.
Ўзрывайце ж іх санямі, коні!
Звіні, вясёлых бомаў медзь!
Вакол лятуць бары і гоні,
Ў грудзях пачала кроў кіпець.
Максім Багдановіч
1910 год
В стихотворении Максима Богдановича
представлен целостный художественный образ морозного зимнего вечера.
Это словесное описание весьма конкретно, так что по нему можно даже создать в красках зарисовку на холсте...
© А. Ф. Рогалев. Мир литературы. Анализ художественных текстов. Гомель: Велагор, 2020.
