 |
| Obraz przedstawia kościół Św. Anny w Lunno (1782 rok) |
Lunno. Agromiasteczko w
rejonie mostowskim, obwód grodzieński, na Białorusi.
Osada znana od 1503 roku.
Białoruska
forma oikonimu – Łunna – jest
pierwotna. Początkowo odnosiła się nie do osady, ale do rzeki wpadającej do
Niemna, która płynie na północnych obrzeżach agromiasteczka.
U
zbiegu rzek Lunna i Nyoman powstała osada, której nazwa pochodzi od dopływu Niemna.
Hydronim
Lunna składa się z członów Lun- + -na.
Składnik
lun- oznacza «głębokość», «głęboki»
(porównaj białoruskie terminy geograficzne lun
– «głębokie, niebezpieczne miejsce na bagnach» i lunka o niezmiennym znaczeniu «pogłębienie», «dziura»).
Komponent
-na odzwierciedla starożytny
(substratowy) termin hydronimiczny *na (warianty *ne, *ni, *no, *nu, *niu)
oznaczający «wodę». Drugorzędne znaczenia w różnych obszarach językowych,
rozwinięte na podstawie pierwszego znaczenia, to «rzeka», «jezioro», «bagno».
© A. F. Rogalev. Toponimiczny słownik Białorusi. Homel: Velagor, 2023. – 1022 s.
